Το λουλούδι της Σρεμπρένιτσα*

Ο πόνος άφθονος στις γειτονιές του κόσμου

ποτάμι κόκκινο στις όχθες των αιώνων.

Μαριονέτες οι άνθρωποι

σε ύπουλα παιχνίδια εξουσίας,

ματωμένοι κύκλοι επαναλαμβάνονται

σαν ανοιγοκλείσιμο βλεφάρων

σαν λογική ακολουθία φυσικής ροής.

Κάθε τόπος και μια ιστορία

σε κάθε τόπο κι ένα νεκρώσιμο λουλούδι

να θυμίζει την καταστροφή,

όπως εκείνο με τα έντεκα λευκά πέταλα

γύρω από έναν πράσινο σπόρο

έντεκα μάνες που τα άσπρα τους μαντήλια ακουμπούν

στο φέρετρο ενός παιδιού.

Στον ανθό του ο καρπός της ελπίδας

που δύναμη απέραντη θα γίνει

και θα σκοτώσει την εκδίκηση.

Το θανάσιμο αίμα της πληγής

ακουμπά τη συγχώρεση

στους ώμους του φονιά.

Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής

ανθίζει με τα δάκρυα της θλίψης,

τα νεκρά σώματα των αθώων

μας δείχνουν το δρόμο της ειρήνης.

Η αγάπη ξεκινάει

από την αποδοχή εκείνων

που δεν είναι σαν εμένα.  

*Το κεντητό λουλούδι της Σρεμπρένιτσα συμβολίζει τη γενοκτονία

   στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη τον Ιούλιο του 1995.

   Τα έντεκα πέταλα συμβολίζουν την 11η Ιουλίου 1995, το λευκό του χρώμα

   συμβολίζει το μαρτύριο και το πράσινο χρώμα στο κέντρο του άνθους

   συμβολίζει την ελπίδα.



                                                                           Μάρτης 2020