ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΑ

Έρεβος

σήψη και βρώμα

ρέουν στα γονίδιά μας,

μικρόμυαλη έπαρση

η συμπεριφορά μας,                                                                                         

ανόητες επιλογές τρέφουν

την απληστία μας.

Επικίνδυνη αμορφωσιά

μας χειραγωγεί,

άβουλοι αμνοί                                                                                                   

βόσκουμε όνειρα.

Φτωχοί και βασανισμένοι

αφεθήκαμε

στη φτηνή καλοπέραση

στη φτηνή ευτυχία.                                                                                          

Χάσαμε το νόημα της ζωής

κι εκείνη

πεντακάθαρο νερό

στάζει από τα χέρια μας  

και χάνεται                                                                                                        

σταγόνα τη σταγόνα

σε κάθε ανάσα μας.

Δεν οσμιζόμαστε

την ευκαιρία που αιωρείται

να αλλάξουμε                                                                                                   

να εξαγνιστούμε

να αξιοποιήσουμε

το μεταίχμιο.

Όμως ποιος θα μας οδηγήσει;

Από πού να γαντζωθούμε απελπισμένα;                                                         

Μόνο γκρεμός

αμετάκλητη πτώση.

Ποιον να ακολουθήσουμε

στο σκοτάδι;

Βήματα τυφλά                                                                                                 

κι ούτε μια πυγολαμπίδα.

                                              2011 



Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο του Βασίλη Καραβάση: 
Αριστερά? Άσε μας κουκλίτσα μου! ( αυτοέκδοση 2019 )