Το μπλουζ του Πειραιά




Σοκάκια στενά 
για χρόνια πολλά
με δέχονται μέσα
στην υγρή αγκαλιά.
Με λύπες, χαρές
εικόνες του χτες
περνάνε μπροστά μου
σαν της μνήμης σκιές.


Καράβι μικρό
ταξίδι γοργό
ζωή μια στιγμούλα
στάσου να σε χαρώ.
Η νύχτα ριπή
η μέρα σκυφτή
η λέξη σωπαίνει
και φωνάζει η σιωπή.


Λιμάνι ζεστό
αλμύρας πιοτό
με πότισες πάλι,
το μεθύσι γλυκό.
Των βράχων φωνές
γοργόνες θαμπές
της θάλασσας χάδι
των κυμάτων ευχές.






 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Σε περιμένω μαμά   Σε περιμένω μαμά θα ανταμώσουμε πάλι όταν έρθει η ώρα θα αγκαλιαστούμε ξανά σε πιο όμορφους τόπους. Πες και σ...