Κατακλείδα

τα ποιήματα είναι σαν τα δέντρα

τα φυτεύεις κι εκείνα

απλώνουν τα φύλλα

Το παράπονο του Χάρου

Με ζουρνάδες και νταούλια

τον Αχέροντα περνώ

‘κούει ο Χάρος το τραγούδι

και μιλάει στο θεό:

αχ θεέ μου δεν αντέχω

να τους πάρω απ’ το χορό. 

Δε με σκιάζεται η τσαμπούνα

δε φοβάται η μουσική

και χορεύοντας μου λένε

πως γλεντήσαν τη ζωή

κι όταν έρχονται μπροστά μου

λεν’ η ώρα η καλή.

                                                                                   Μάης 2020

Δημοκρατία

Η Δημοκρατία

σαν αλυσοδεμένη σουφραζέτα

στέκει αμίλητη και μας κοιτά στα μάτια. 

Αιχμάλωτη των κυβερνήσεων

πεινάει και διψά

κρυώνει στα παγωμένα κελιά

αδίστακτων συμφερόντων.

Πολιτικάντηδες την ακρωτηριάζουν

της έχουν κόψει τη γλώσσα

τα μάτια της τα έχουν βγάλει προ πολλού.

Την περιφέρουν σε εθνικές επετείους

με εισιτήριο ακριβό

αξιοθέατο για τους πολλούς

αλλόκοτο θέαμα για τους νοήμονες.

Γερασμένη και αβοήθητη

βαριανασαίνει ξεψυχώντας

από την ίδια της τη μάνα προδομένη. 

                                                                                  2020