Κατακλείδα





τα ποιήματα είναι σαν τα δέντρα
τα φυτεύεις κι εκείνα
απλώνουν τα φύλλα

Από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

  Σε περιμένω μαμά   Σε περιμένω μαμά θα ανταμώσουμε πάλι όταν έρθει η ώρα θα αγκαλιαστούμε ξανά σε πιο όμορφους τόπους. Πες και σ...

  • (χωρίς τίτλο)
    ΠΑΝΤΟΥΜ Ζωή ταξιδεύεις στον άπειρο χρόνο καράβια που μόνα στη Γη κολυμπάνε το μέλλον χορεύει σε εύθυμο τόνο φων...
  • (χωρίς τίτλο)
    ΦΩΝΕΣ Φωνές γνωστές, ανελέητες που τον ύπνο χαλάτε και την εγρήγορση κάνετε μαρτύριο. Φωνές αγαπημένες απο το π...
  • (χωρίς τίτλο)
    ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Πρόσφυγες της ζωής απάτριδα σκυλιά αβοήθητα πεινασμένα για ένα χάδι ένα νεύμα αγάπης μια στάλα ξε...