ΣΩΜΑΤΑ

Σώματα βαριά που περπατάνε κουρασμένα στο χρόνο

σε δρόμους αδιάβατους ακολουθούν ομιχλώδη σκιά

κλεψύδρα ασταμάτητη με χίλιους κόκκους μετράει ψυχρά,

άραγε μετά υπάρχει άλλο ή αυτό είναι μόνο;

Άραγε μετά τι να μας μένει μα και τι μας αφήνει

τελειώνουμε, τάχα μου, ή μπας δεν έγινε ακόμα η αρχή;

Νεκρός είσαι, ξέρε το, αν λησμονήθηκες πίσω στη Γη.

Σώματα βαριά η ομορφιά σας σαν κύκλος που κλείνει.

                                                        

                                  2002