Ξημέρωμα στη Σαλονίκη 

Πόσο αλλιώτικος ξυπνάει ο ήλιος εδώ

στα μέρη μου πάλι, διαφορετικός είναι.

Καθώς μας χαρίζει απλόχερα το φως του

και απλώνει τις αχτίδες του να μας αγκαλιάσουν

εκεί ανάμεσα υψώνονται πεισματικά                                                                          

πανύψηλα δέντρα

να πάρουν πρώτα εκείνα το αγκάλιασμα.

Τα χωράφια τεντώνονται αγουροξυπνημένα

λούζονται με το πρωινό φέγγος

και τα σπιτάκια ετοιμάζονται                                                                                     

να τα συντηρήσουν

κι από αυτά να συντηρηθούν.

Τα ζώα και οι άνθρωποι

αρχίζουν να κινούνται

για να περιποιηθούν και σήμερα                                                                                 

την εύφορη γη

και με δροσερά νερά να της δώσουν ζωή.

Οι αμαρτωλές συκιές στέκουν βαριεστημένα

οι σοφές ελιές απολαμβάνουν την καινούρια μέρα,

στο καταγάλανο φόντο του ουρανού                                                                          

εναλλάσσονται πράσινα και γκρίζα βουνά

οι μέλισσες αρχίζουν να ερωτοτροπούν

με τα γλυκά και πανέμορφα χρώματα

και μακριές λουρίδες νερού

λουφάζουν δροσίζοντας το χώμα.                                                                              

Την ίδια στιγμή, κάπου αλλού

το ξημέρωμα είναι τόσο διαφορετικό

και τόσο ίδιο,

σε κάθε γωνιά της γης

είναι και κάτι μοναδικό.                                                                                            

Πόσο αλλιώτικος ξυπνάει ο ήλιος εδώ

σε κάθε τόπο

κάθε χαραυγή, κάθε ηλιοβασίλεμα

είναι και ένα αρμονικό ποίημα.     

                                    2001